Beschrijving
‘Atılgan is een van mijn helden. Ik ben romanschrijver geworden door naar hem te kijken. Ik hou van Atılgan omdat hij gebruikmaakt van westerse technieken en er tegelijkertijd in slaagt authentiek te zijn.’ ORHAN PAMUK
C. verzet zich tegen de dagelijkse verplichtingen die het leven van de anderen kenmerken. Hij leeft van een erfenis en verlummelt zijn dagen in de kroegen, trams en straten van Istanbul, op zoek naar het enige dat volgens hem het leven zin kan geven: de ware liefde, die ene onvindbare vrouw. Niets anders geeft hem voldoening, noch de kortstondige romantiek, noch de kunst. Relaties met de mensen om hem heen, die hij grotendeels verafschuwt, doen dat al helemaal niet.
De lanterfanter wordt bezongen als een van de eerste Turkse romans waarin de hoofdpersoon zich verzet tegen de moderne maatschappij. Ook uit stilistisch oogpunt was Atılgans werk uitermate vernieuwend.
Yusuf Atılgan (1921-1989) liet slechts drie romans en een handvol korte verhalen na, maar geldt als een van de pioniers van de moderne Turkse literatuur. Hij bracht zijn jeugdjaren op het platteland door en verhuisde later naar Istanbul, waar hij Turkse letterkunde studeerde. Zijn sympathie voor het communisme leverde hem uiteindelijk een aantal maanden gevangenisstraf op. Na zijnvrijlating verhuisde hij terug naar het dorp waar hij opgroeide. Naast zijn gepubliceerde werken schreef Atılgan meerdere andere romans, waarvan hij de manuscripten uit een drang naar perfectionisme stuk voor stuk vernietigde. Zijn debuut, De lanterfanter (1959), is inmiddels een moderne klassieker, waarvan de populariteit in de loop der jaren alleen maar is toegenomen.
Uit het Turks vertaald door Hanneke van der Heijden. Eerder vertaalde zij onder meer romans van Orhan Pamuk, Oğuz Atay, Ahmet Hamdi Tanpınar en Barış Bıçakçı. Voor haar vertaalwerk ontving ze samen met Margreet Dorleijn de Vertaalprijs van het Nederlands Letterenfonds.
